Tələbə kimi yox insan kimi 1-2 dəfə içinə girmək qismət olub. İçinə girəndən sonrada adam rahat başa düşür ki illik qiymətləri niyə bahadır. Mənim yaşım nisbətən az olanda eləbilirdim universitet məktəbdən elədə fərqi yoxdur gedirsən binadı dərslər var oxuyursan. Sonra xarici videoları izləyəndə başa düşdüm ki universitet əslində həyat kimi birşeydi. Odtü yə baxırsan millət dərsdən çıxır həyəttə otlara uzanıb şellənir söhbət edir bir hissə gedib kitabxanada dərs oxuyur nəbilim digər bir hissə üzür idman edir. Bizim unilərə baxırsan yekə yekə 4-5 mərtəbəli xruşşovka kimi binalardı içindədə girirsən dərsə sonra oğlanlar tez qaçıb çıxır ki səkidə durub siqarət çəksin qızlarda bufete zada gedir yada lap bezəndə mall a qalxırlar. Ada kankret olaraq o kampus ənənəsini gördüyüm azərbaycanda ki yeganə universitet idi. Bəlkədə başqa unilərdə belə var ölkədə ancaq mən görməmişəm nə yalan deyim. adamların özləri üçün private parkı var içində göl zad olan yekə meşə kimi ağaclıq sahələri böyük kompüter otaqları kitabxanaları. Kankret olaraq bir kampus ortamı var. Həmşə kimsə universitetə gələcəkdə işləmək üçün yox həyat təcrübəsi qazanmağ üçün gedirsiz bğaaat deyən xiyarları görəndə içdən deyirəm ki bina universitetlərində nə təcrübə qazanassanda ala ? Məktəbdən nə fərqi var o universitetlərin? Bizdə universitetlərin məktəbdən tək fərqi odur ki sadəcə geyim olaraq sərbəst olursan. Nəbilim oğlanlar sakqal saxlayır qızlar makyaj edir. Yoxsa məktəbdən heçbir fərqi yoxdur. Avropa ölkələrində abşda zadda hətta türkiyənin özündə baxırsan ki universitet təkcə oturub dərs dinlədiyin yox bildiyin yaşadığın yerdi. Düşürsən tələbə yoldaşlarınla diskusiya edirsən yeni xaricdən gələn insanlarla tanış olursan nəbilim labaratoriyası var istədin yataqxanası var gedib orda qalırsan. Gündüz bekar oldun kitabxana məlumat bazaları zad. Ona görə ada azda olsa ölkədə onlara ayaq uyduran bir universitetti pulununda haqqını verir. Yenədə xaricdə bu xərclə oxumaq daha məntiqlidir bacarırsınızsa. yiğidi öldür haqqını yemə deyiblər.
İnsan məşğul olmaq istədiyi hər hansısa şeyi etmək istəyəndə əvvəlcə özünə dönüb deməlidir ki, “Mən bunu niyə istəyirəm?” Onun cavabını dürüst şəkildə verməlidir. Məsələn, tutaq ki, mən maşın sürməyi sevirəm, amma maşınım yoxdur. Pulum olanda düşünürəm ki, maşın alım. Ancaq almamışdan qabaq özümə deməliyəm: “Mən bunu niyə sevirəm? Etməyi səbirsizliklə gözləyirəm, xəyallarını qururam, amma niyə istəyirəm? Dünyada bu istəyimi görən olmasa, mən maşını alsam da ancaq özüm biləcəmsə, yenə də buna istəyim olar?”
Düşünəndə ortaya çıxsa ki, maşın almaq istəyim ətrafdakıların mənə baxışını dəyişdirmək üçündür, o marağı qazanmaq üçündür – əslində onda o fikirdən əl çəkməliyəm, deyə düşünürəm. Çünki ətrafdakılarla öz xoşbəxtliyini zəmanət altına alırsansa, bu, müvəqqətidir deməkdir. Çünki insanların marağı bir vaxta kimidir və daim deyil. Çəkdiyin əziyyət də boş yerə çəkilmiş sayılır – çünki onu özünə yox, başqasına verirsən kimi olur.
Ancaq əgər özünə desən ki, “Dürüstəm, bunu edəndə mən sanki zamanın necə getdiyini belə hiss etmirəm,” onda o sənin öz istəyindir deməkdir.
Bu arada, maşını sadəcə misal üçün çəkdim. Bu, çox şeydə belədir.
Yaxşılıq və ya güzəşt bir neçə dəfə təkrarlandıqda öhdəliyə çevrilir. Bu həm iş münasibətlərində, həm də şəxsi münasibətlərdə keçərlidir. Əgər qarşındakına bir müddət yaxşılıq və ya güzəşt edib, sonra bunu etməyi dayandırsan, neqativlə üzləşərsən. Qarşı tərəf üçün də səbəbi anlaşılandır. Çünki güzəşt və kömək bir problemdən və ya çətinlikdən qurtarır, təkrarlandıqda komfort yaradır. Kəsildikdə isə yenidən çətin vəziyyətə düşməyin tək səbəbkarı həmin köməyi dayandırmış şəxs olur.
Bu səbəbdən, yaxşılıq edən tərəfsənsə, bunun qarşılığında heç bir gözləntin olmasa belə, əslində neytral tərəfdə olduğunu, bunun uzun müddət davam etməyəcəyini hiss etdirməli və qarşı tərəf komforta keçmədən dayandırmalısan.
Sozluyun mene tanitdigi, tanis elediyi en gozel insan, 2ci nesil yazar. 2014 ya da 15 idi diesen. Istanbulda oxuyan 4 nefer sozluk yazari ele sozlukden tanisib ev tutmusdug. Icerideki ortami kas ki hamiviza gostere bilseydim. Cox gozel gunler isi, indi daha tek qaldigim vaxtlarda daha da cox ozlenendi. Mixlr uzerinden soz6 radio yayimlari edirdik, yolu istanbuldan kecen her sozluk yazarini evimizde qonag edirdik. Bassiz atli da o evin en hardworking qaqasi idi. Az daydaylig da elemiyib. Sevirem seni urey.
aşağıdakı məsləhətlərim üzərində oturub analiz elədiyim, 3 ildən artıq müşahidə elədiyim şeylərdi.
yeniyetməlikdə elədiyim ən böyük səhv o idi ki, deyirdim, ətrafıma ancaq özüm kimi insanları yığım, onlarla qaynayım-qarışım.
Əgər karyera qurmaq istəyirsinizsə, eləməyin belə. Mən səhv düşünmüşəm. bacardığınız qədər ətrafınızda tanışınız olsun. Heç karyera üçün də yox.
demirəm e gedin cır-cındırı yığın ətrafınıza, düz-əməlli prosdu it kimi kapitalist olan insanlar doludur bizim ölkədə. İşin aşırda biləcəyiniz, sizin də yaxşılığınızın dəydiyi adamları yığın ətrafınıza. Puluna etmirsinizsə yaxşılığı, ağız açmağa yer saxlayın.
Mən yuxarıdakı düşüncənin niyə səhv olduğunu yazım. May ayının 2-si idi, atamın da mən bakıya gəlmədən öncə öd kisəsində problemi var imiş, demirdilər mənə. Daha sonra mart ayında da mən yenə tətildə olanda daha da şiddətlənib, gedib həkimə icbari da sağ olsun, uzada-uzada gedib. may ayında evdə son dəfə şiddətli halı yaşanmışdı onda məsələdən agah oldum. yəni otura da bilmirdi heç ağrıdan. bir nəfərə zəng elədim, sağ olsun, dedi gəl aparaq elə indi idarəyə. Gördük orda da, sənəd işi uzanır, sağ olsun, həkim-zad düz-qoş etdik. 1 gün yarıma həll oldu söhbət.
(bax: icbari tibbi sığorta)
haqqında sonradan yazacam, qalsın burda.
İkinci məsələ, mənim özümün bir məsələsi var idi, yəni azərbaycanda bu dəqiqə həlli mümkün olmayan bir məsələ kimidi. var həlli, amma mənim üçün təklif olunan həll kimi yoxdur. Səbəb nə idi? sahəm üzrə bilikliyəm. Mənim biliyimi qoyaq kənara indi. Sizə əsas lazım olan bilik və yaxşı tanışlardır. Heç ölümünə zəkanız olmağı da lazım deyil. Onsuz azərbaycanda 5 nəfərdən irəli gedən kimi sizi hamı wunderkind kimi görür. (see: #368072)
bir digər əsas məsələ yenə əməlli səhvlərimdən. nəyə tolerantlıq göstərdiyinizə diqqət eləyin, digər insanlara sizə necə davranılması lazım olduğunu diqtə eləyirsiniz. yaxşılıqdan taviz verməyin demirəm, sizə yanlış eləyəndə deməyin ki, yəqin o mənada demək istəmirdi-zad. ağzından alırsınız və sizə deyir ki, yox filankəs, sənə elə demək istəməmişdim. əks halı olanda , Belə-belə olanda gəlib çıxırlar başıvıza, sonra düşürtmək də çətin olur. ya olacaqsan cındır, ya da elə başıva çıxıb sıçacaqlar. Bu səviyyədə olan adamlara nədənsə taviz verməyin. Bunu xüsusən sizdən yaşca böyük, təcrübəcə çox olan adamlar edir, icazə verməyin. sizə durub necə torba tikmək lazımdır öyrədəsi deyiləm -* qısaca lazımi yerdə yox deyin.
ən sonuncusu. yeniyətməsinizsə, ya da yaşınız varsa, mənfi insanları çıxardın həyatınızdan və əgər həmin mənfi insan tək tanışınızdırsa. psixoloq deyilsiniz siz. Söhbət ghostlamaqdan getmir. Sadəcə görüşdüyünüz müddəti azaldın, sizi də əməcək bilməyərəkdən, həyat eşqiniz bitəcək. elə adamlar var ki, nə həll yolu deyirsən, görürsən ki, yox e bu düzələn deyil. batan gəmidəki kapitan siz deyilsiniz. inanın, sizin duyğularnız da çökür. psixoloq üçün maddi dəstək göstərin, dərdin dinləyin, amma həyatınızın mərkəzi eləməyin. təkrar deyirəm, siz psixoloq deyilsiniz. əlinizdən gələni edin, getsin, oturun, qulaq asın, amma hər gün etməyin bunu. daha çox snowflake tipli insanlardı bunlar. bu adamlara faydanız olmayacaq. nə vaxt baxırsan, giley, nə vaxt baxırsan, dərd.